-
1 half
[hɑːf] 1. pl halves, n(of amount, object) połowa f; (TRAVEL) połówka f (inf)2. adj3. advhalf bottle — pół nt inv butelki
do połowy, w połowiefirst/second half (SPORT) — pierwsza/druga połowa
half a dozen — sześć, pół tuzina (fml)
to cut sth in half — przecinać (przeciąć perf) coś na pół
to go halves (with sb) — dzielić się (podzielić się perf) (z kimś) po połowie
* * *1. plural - halves; noun1) (one of two equal parts of anything: He tried to stick the two halves together again; half a kilo of sugar; a kilo and a half of sugar; one and a half kilos of sugar.) połowa2) (one of two equal parts of a game (eg in football, hockey) usually with a break between them: The Rangers scored three goals in the first half.) połowa2. adjective1) (being (equal to) one of two equal parts (of something): a half bottle of wine.) pół2) (being made up of two things in equal parts: A centaur is a mythical creature, half man and half horse.) pół, na pół3) (not full or complete: a half smile.) pół, połowiczny3. adverb1) (to the extent of one half: This cup is only half full; It's half empty.) na pół, do połowy2) (almost; partly: I'm half hoping he won't come; half dead from hunger.) na pół•- half-- halve
- half-and-half
- half-back
- half-brother
- half-sister
- half-caste
- half-hearted
- half-heartedly
- half-heartedness
- half-holiday
- half-hourly
- half-term
- half-time
- half-way
- half-wit
- half-witted
- half-yearly
- at half mast
- by half
- do things by halves
- go halves with
- half past three
- four
- seven
- in half
- not half
См. также в других словарях:
jeden — + jedna, jedno jedni, odm. jak przym. 1. «liczebnik główny oznaczający liczbę 1» Jeden kandydat. Jeden grosz. Jedna sztuka. Rękawiczki z jednym palcem. ∆ Jedna druga, jedna trzecia, jedna dziesiąta «połowa, trzecia, dziesiąta część czegoś» ◊… … Słownik języka polskiego
absolutny — absolutnyni 1. «całkowity, zupełny, bezwzględny; nie mający żadnych wyjątków, nie nasuwający żadnych zastrzeżeń» Absolutna cisza. Absolutny spokój. Absolutny rekord, rekordzista. Mieć absolutną rację, absolutne zaufanie do kogoś. ∆ Absolutna… … Słownik języka polskiego
ćwiartka — ż III, CMs. ćwiartkatce; lm D. ćwiartkatek 1. «czwarta część całości; ćwierć» Ćwiartka chleba. Ćwiartka cytryny. Ćwiartka losu loteryjnego. ∆ Złożyć w ćwiartkę «złożyć poczwórnie» 2. «połowa tylnej lub przedniej części zabitego zwierzęcia»… … Słownik języka polskiego
